|
|
KENDİ PORTRELERİ
OTOBİYOGRAFİ
1902'de doğdum
doğduğum şehre dönmedim bir daha
geriye dönmeyi sevmem
üçyaşımda Halep'te paşa torunluğu ettim
on dokuzumda Moskova'da komünist üniversite
öğrenciliği
kırk dokuzumda yine Moskova'da Tseka-Parti
konukluğu
ve on dördümden beri şairlik ederim
kimi insan otların kimi insan balıkların
çeşidini bilir
ben
ayrılıkların
kimi insan ezbere sayar yıldızların
adını
ben
hasretlerin
hapislerde de yattım büyük otellerde de
açlık çektim açlık gırevi de içinde ve
tatmadığım yemek yok gibidir
otuzumda asılmamı istediler
kırk sekizimde Barış madalyasının
bana verilmesini
verdiler de
otuz altımda yarım yılda geçtim dört metre
kare betonu elli dokuzumda on sekiz saatte uçtum Pırağ'dan
Havana'ya
Lenin'i görmedim nöbet tuttum tabutunun başında
924'te
961'de ziyaret ettiğim anıtkabri
kitaplarıdır
partimden koparmağa yeltendiler beni
sökmedi
yıkılan putların altında da ezilmedim
951'de bir denizde gençbir arkadaşla yürüdüm üstüne
ölümün
52'de çatlak bir yürekle dört ay sırtüstü bekledim
ölümü
sevdiğim kadınları deli gibi
kıskandım
şu kadarcık haset etmedim Şarlo'ya bile
aldattım kadınlarımı
konuşmadım arkasından dostlarımın
içtim ama akşamcı olmadım
hep alnımın teriyle çıkardım ekmek
paramı ne mutlu bana
başkasının hesabına utandım yalan
söyledim
yalan söyledim başkasını üzmemek için
ama
durup dururken de yalan söyledim
bindim tirene uçağa otomobile
çoğunluk binemiyor
operaya gittim
çoğunluk gidemiyor adını bile duymamış
operanın
çoğunluğun gittiği kimi yerlere de ben
gitmedim 21'den beri
camiye
kiliseye tapınağa havraya büyücüye
ama
kahve falıma baktırdığım oldu
yazılarım otuz kırk dilde basılır
Türkiye'mde Türkçemle yasak
kansere yakalanmadım daha
yakalanmam da şart değil
başbakan filan olacağım yok
meraklısı da değilim bu işin
bir de harbe girmedim
sığınaklara da inmedim gece
yarıları
yollara da düşmedim pike yapan uçakların
altında
ama sevdalandım altmışıma yakın
sözün kısası yoldaşlar
bugün Berlin'de kederden gebermekte olsam da
insanca yaşadım diyebilirim
ve daha ne kadar yaşarım
başımdan neler geçer daha
kim bilir.
Bu otobiyografi 1961 yılı 11 Eylülünde
Doğu Berlin'de
yazıldı.
|